Filmpjes van Ho Chi Minh in Vietnam naar Phnom Penh in Cambodja

Inmiddels zijn we al weer vele momenten verder. Eerst met de bus van Ho Chi Minh naar de grens van Cambodja. Op een nogal hobbelige weg met tegenliggers en alle mogelijke vervoer. Ook honden steken af en toe over. Net een scooter record gezien.......6 mensen op 1 scooter!!!!! Drie kinderen en drie volwassenen. De mensen zijn hier klein, zelfs kleiner dan in Indonesie lijkt het. En ook hier is bijna iedereen smal. In Nederland zouden we zeggen 'dun'.

link:
Op weg van Ho Chi Minh naar de grens met Cambodja.

link:
Op weg naar de grens met Cambodia vanuit Ho Chi Minh


Aangekomen bij de grens is het krijgen van een visum hier een makkie. De 'busconducteur' is tevens 'douanebeamte'. Hij verzamelt de paspoorten vraagt 25 dollar en hij zorgt dat alles goed komt. We stappen uit lopen langs de echte douane waar hij weer met de paspoorten staat. Ze nemen vingerafdrukken en een foto en dan kun je weer de bus in. Aan de overkant van de grens moeten we weer de bus uit en dan in Cambodja weer langs de douane. De paspoorten retour en dat was het. We hebben inmiddels ook een tweede inreis visum voor Vietnam geregeld. Die meneer in Ho Chi Minh wilde of kon geen multiple visum maken zei hij. En om weer vanuit Cambodja naar Vietnam te gaan hebben we een nieuw visum nodig. Het bleek heel goed en voor nog geen 20 dollar per persoon te regelen via internet. Dat hebben we nu zelf gedaan. We hebben de zgn 'belangrijke' brief in kleur laten uitprinten in een copyshop en klaar is het visum voor Vietnam.

link:
Bij de grensovergang van Vietnam en Cambodje



Bijzonder om te zien hoe anders mensen eruit kunnen zien zodra je een grens over gaat. Cambodjanen lijken veel op Indiërs en Afghanen. De huid is veel donkerder dan die van de Vietnamezen. Ik vind ze vriendelijker en sneller lachen. Ook raken ze je makkelijk aan. De tocht naar Phnom Penh was ook hobbelig en ging gepaard met veel getoeter. Toeteren is een soort 'straattaal'. Er zijn vele soorten getoeter. Ook hier geen boze of geïrriteerde gezichten. Heerlijk om te zitten en naar buiten te kijken. Ik vermaak me altijd goed in bussen. Onderweg zie ik zelden een witte Westerling.