Trommels en gezang komt onze hotelkamer binnen. We gaan navraag doen en lopen een trap op. We mogen kijken en meedoen. Er is een bepaalde viering aan de gang die een paar dagen duurt van de ochtend tot de avond. Je hoort getrommel en gezang. Ik vind het prachtig. Familieleden lopen af en aan en zoals je op de beelden ziet is er veel beweging van de aanwezigen.
Tijdens de verering van 'geesten' wordt er regelmatig geld rondgedeeld. Ook ik krijg iedere keer een briefje in mijn handen. Het is 'geluksgeld'. Velen uit het verleden worden gedurende meerdere dagen achter elkaar vereerd. De trommel en het gezang hoor je van verre. Deze familie komt speciaal naar Sapa. Hier staat de voor hen belangrijkste tempel om dit feest te vieren. De tempel ligt wat verscholen. De hoofdpersoon, een mooie vrouw van 80, heeft de gave om de geest op te roepen en in zich op te nemen. Ze verandert steeds van gedaante door andere kleding en gaat zich gedragen als de overledene. Naast haar zitten de helpers die haar ter plekke omkleden. Het zijn de belangrijke mensen uit hun geschiedenis die ze oproepen en vereren. Uren en uren gaat het zo door. Bij elke geest gaat het naar een soort hoogtepunt en wordt er geklapt en vrolijk en blij gekeken. Mensen doen een wens en vragen om geluk. Iedereen beweegt zich vrij, kletst, rookt een sigaret en telefoneert. Er is soms een zekere opwinding te bespeuren als ze zien dat de oude vrouw een geest 'te pakken heeft'. Ze kijkt daarbij steeds in de spiegel die voor haar staat. De kleindochter, een meisje van in de twintig, zit naast me en vertelt wat het een en ander betekent. Ze zegt dat dit 'geloof' niet 1 bepaalde naam heeft, Ze vind het erg leuk om te vertellen over deze vieringen. Als ik besluit het geld in de 'charitypot' te doen die daar op tafel staat komt ze en roept: "Wat doe je nou geef je alles weg! Het is jouw geluks geld! Jij mag het hebben en uitgeven". En ze geeft ons weer geld. Ze geeft als tip een lot te kopen met de eindcijfers van het bankbiljet. Toch maar eens gaan proberen.
Iedere keer voordat ze een 'ander' wordt krijgt ze een rode doek over haar hoofd. De geest is verdwenen en met andere kleding aan begint ze haar nieuwe verering.
Hier zit ik, met links van mij het meisje dat steeds vertelt wat er gebeurt. Ton en ik zijn de enige 'vreemden'.
Hier verbeeldt ze iemand die de pijp rookt. Zal vast een man geweest zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten